Głównymi surowcami
niezbędnymi do produkcji szkła są: piasek kwarcowy i tlenki
metali, które topione w wysokich temperaturach w piecach hutniczych
tworzą szklistą masę. Masa ta podczas procesu schładzania nie
podlega krystalizacji.
Współcześnie szkło
kwarcowo-sodowo-wapniowe dla potrzeb branży budowlanej jest
produkowane z wykorzystaniem technologii float, a jego mieszanka
stopowa jest wyrównywana na roztopionej cynie.
Obróbka cieplna szkła
stwarza potencjał do zmiany jego parametrów i cech użytkowych,
umożliwiając poprawienie naprężeń wewnętrznych. Ich przyczyną
jest najczęściej zróżnicowanie chemiczne szkła, działanie sił
ściskających lub rozciągających a także różnice temperaturowe
między warstwami wewnętrznymi i zewnętrznymi szkła.
W czasie procesu
oziębiania szklanej lawy, jej plastyczność zanika w temperaturze
lepkości i wówczas następuje zdecydowana zmiana całego szeregu
cech fizycznych szkła, oznaczających przeobrażenia zachodzące w
jego strukturach – szkło staje się kruche.
No comments:
Post a Comment